به گزارش خبرگزاری فرانسه روز پنجشنبه 29 تیرماه،مارتين کوبلر نماينده ويژه سازمان ملل در عراق،به شورای امنيت گفت که حدود ۱۲۰۰ نفر از اعضای سازمان مجاهدين خلق علي رغم توافق برای ترک قرارگاه اشرف،همچنان در آن باقی مانده‌اند.او تاکید کرد سازمان مجاهدین خلق با بهانه گیری هایش این تصور را بوجود آورده که گویا ساکنان اشرف واقعا نمی خواهند این کمپ را ترک نمایند!
گردنکشی گروه تروریستی رجوی در عراق برای جلوگیری از انتقال ساکنان پادگان اشرف به کمپ لیبرتی،یک بار دیگر نشان داد که آنها اهمیتی به توافقات انجام شده در مذاکرات،پیروی از قوانین بین المللی و کشور میزبان قائل نیستند.
با نگاهی به پروسه چند سال گذشته و کشیده شدن مسئله پادگان اشرف به میز شورای امنیت سازمان ملل و وزارت امورخارجه آمریکا،می توان دریافت که رهبران این گروه تروریستی نه تنها به دنبال حل مسئله انسانی ساکنان نیستند ،بلکه در صددند با تهدید و قربانی نمودن اعضای خود و با هراس افکنی تحت عنوان زمینه برای کشتار سوم، از جامعه جهانی و قوانین بین المللی باج بگیرند.
از چند سال پیش وقتی مسئله انتقال ساکنان پادگان اشرف مطرح گردید،تلاش رجوی بر این بود که با بین المللی کردن موضوع،از قوانین عراق سرپیچی نموده و سازمان ملل را به رویارویی با دولت قانونی مالکی بکشاند.با تعیین آقای مارتین کوبلر بعنوان نماینده ویژه،بکار گیری تتمه باند بعثی در عراق و لابی گری سیاسی – بین الملی رجوی در غرب که هزینه غیر قابل شمارشی برای او داشت،تلاش نمود از اهرم های بدست آمده در راستای اهداف خود بهره برداری نماید.
اما این حربه از ابتدا با شکست مواجه گردید.چرا که نه رجوی اهل جامعه جهانی و گردن نهادن به قوانین بود و نه قصد خروج از عراق را داشت.در واقع تلاش گروه رجوی بر این بود که اگر ترفندهایش برای ماندگاری در پادگان اشرف میسر نگردد،با الگوبرداری از وضعیت 45 سال پیش آوارگان فلسطینی در اردن،منطقه محرمه ای در مرزهای عراق برای خود دست و پا کند تا مانع از فروپاشی تشکیلات پادگان اشرف گردد.در گیری با نیروهای عراقی در پادگان اشرف و به کشتن دادن عمدی اعضای سازمان در همین راستا بود!
اکنون که دوسوم از ساکنان اشرف به کمپ لیبرتی نقل مکان کرده و رهبری سازمان علی رغم پذیرفته شدن شرایط آنان توسط دولت مالکی،از انتقال مابقی اعضا جلوگیری می نماید،آیا این سئوال مطرح نمی گردد که رجوی قصد خروج از عراق را ندارد؟وقتی رجوی به خواسته هایش نمی رسد بهتر است بقیه در پادگان اشرف قتل عام شوند؟تا وسیله ای برای برهم زدن میز مذاکرات و شرایط موجود گردد!
رجوی با بحران سازی،بهانه تراشی و گردن ننهادن به شرایط کشور میزبان و قوانین بین المللی،بدنبال برآورده ساختن خواسته هایی است که نه جای اجابت در عراق دارد و نه به تروریست های بین المللی تعلق می پذیرد!اگر رجوی بدنبال حل مسئله انسانی اعضای تروریست گروه خود بود،با گزارش مارتین کوبلر به شورای امنیت سازمان ملل در باره عدم همکاری باند رجوی،تهدید به زمینه سازی برای کشتار سوم نمی نمود.
تهدید رجوی به درگیری،قتل،آدمکشی،سرپیچی از توافقات انجام شده در مذاکرات و اجرای مقررات بین المللی در پادگان اشرف،نشانگر شکست عمیق او در تمامی زمینه های بین المللی است.او می خواهد شکست سیاسی و ناکآرمدی یک دهه لابی گری در غرب را که میلیون ها دلار هزینه داشت،با تهدید و به کشتن دادن اعضای تروریست خود در پادگان اشرف لاپوشانی نماید.
از طرفی این مسئله نشان می دهد که گردنکشی و قانون گریزی گروه رجوی،از اورسوراواز و خارج از مرزهای عراق رقم می خورد.کسانیکه با هزینه های میلیونی تحت حمایت مقامات محلی والدواز در فرانسه قرار گرفته اند تعیین کننده خط و ربط پادگان اشرف می باشند،نه ساکنان پادگان اشرف!و این همان چیزی است که جامعه بین المللی بر آن چشم پوشانیده و اجازه انتشار باجگیری از فرانسه را به آنان داده اند.
تصمیم گیری و تحمیل شرایط به ساکنان پادگان اشرف که هنوز در لیست تروریستی آمریکا و کشورهای دیگر قرار دارند،از فرانسه و اورسوراواز صورت می گیرد.جایی که دولت فرانسه را به چشم پوشی و عدم موضع گیری صحیح در قبال آنان واداشته است.
وقتی بدنه اصلی تروریست ها در عراق و سران تصمیم گیرنده آن با دست باز در فرانسه ساکن باشند،پر رویی و طلبکاری به همان حد بالا خواهد رفت که در اعتراض به گزارش آقای مارتین کوبلر به شورای امنیت ردیف کرده اند!
اطلاعیه تهدید آمیز «شورای ملی مقاومت» از مقر اورسوراواز در فرانسه بر علیه مارتین کوبلر و شورای امنیت سازمان ملل متحد که حاوی انواع بهانه تراشی ها و تهدیدات معمول در این گروه می باشد،از یک طرف مانور بی حاصل و از طرف دیگر پتانسیل تروریستی این گروه است که از فرانسه به عراق صادر می گردد.
آیا زمان آن نرسیده است که “پناهجویان” مورد ادعای رجوی خود به تنهایی و خارج از تشکیلات مجاهدین برای خود در عراق تصمیم بگیرند؟
انعطاف و سرخم نمودن در برابر خواسته ها و بهانه جویی های یک گروه تروریست و یاغی که در قتل عام اکراد و شیعیان عراق دست داشته و ترورهای بیشماری را در ایران به ثمر رسانیده اند،پاسخگویی به حقوق بشر و حل مسئله انسانی آنان نیست.با آنها در هر کجا که هستند باید به گونه ای برخورد گردد که با دیگر تروریست ها در سراسر جهان برخورد می شود!
20 ژوئیه 2012
محمد علوی
