بنابه گزارش رسانه ها از ایران، در آستانه ۸ مارس، روز جهانی زن، گروهی از فعالان زنان و فعالان مدنی به همراه جمعی از «مادران آشتی»، شامل مادران کشته‌شدگان اعتراضات و اعدامیان، با وجود تهدیدهای امنیتی مراسمی در خارج از شهر سنندج برگزار کردند.
شرکت‌کنندگان با در دست داشتن تصاویر زنان زندانی سیاسی محکوم به اعدام، به احکام صادره اعتراض کرده و با سردادن شعارهایی در حمایت از حقوق زنان، بر ضرورت دستیابی به برابری کامل جنسیتی و رفع هرگونه تبعیض و نابرابری تأکید کردند.
در این مراسم، بیانیه‌ای خوانده شد و برنامه‌هایی از جمله شعرخوانی اجرا شد.
این مراسم در حالی برگزار شد که دیروز اداره اطلاعات سنندج عده‌ای از کنشگران زن این شهر، از جمله سيمين چايچى، شاعر و نويسنده، ثريا خدرى و بهار زنگى‌بند را به همراه فعالان کارگری این شهر از جمله طیب چتانی، لطف‌الله احمدی، اقبال شعبانی، خبات دهدار، جمال اسدی و پیام فتحی تهديد كردند كه هرگونه تلاش برای برگزاری یا مشارکت در تجمعات مرتبط با روز جهانی زن در هشتم مارس، با پیگرد قانونی مواجه خواهد شد.
در آستانه روز جهانی زن گزارش‌های دیگری نیز از برخورد با فعالان منتشر شده است. در روزهای گذشته نیروهای امنیتی خانه هستی امیری، فعال مدنی را تفتیش کرده و با ضبط موبایلش به او یک هفته فرصت داده‌اند که خود را به زندان اوین معرفی کند. خانم امیری در «کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام» و تجمعات مقابل زندان اوین حضور داشته است. همچنین مرضیه غفاری، عضو فعال انجمن فرهنگی سیزده آبان با بیش از ۲۵ سال فعالیت داوطلبانه مدنی، بازداشت و به قید وثیقه آزاد شد.
پیام زهرا رهنورد و نرگس محمدی در روز جهانی زنان
زهرا رهنورد، از رهبران جنبش سبز که بیش از یک دهه است در حصر خانگی به‌سرمی‌برد، در پیامی به مناسبت روز جهانی زنان نوشت: «جنگ تن‌به‌تن حاکمان جمهوری اسلامی با زنان همچنان ادامه دارد.»
خانم رهنورد در این پیام، که در سایت کلمه منتشر شده، گفت: «تحقیر، دستگیری، زندان و اعدام، سهم زنان آگاه و آزادی‌خواهی است که تسلیم جهل، تبعیض و دخالت در زندگی خصوصی‌شان، نظیر حجاب اجباری نشده‌اند.»
او در این پیام به جنبش «زن، زندگی، آزادی» پس از مرگ مهسا (ژینا) امینی اشاره کرد و گفت: «هنرمندان معترض نيز از تيغ تيز حاكمان در امان نبوده و با انواع فشارها، از ممنوع‌القلمى، ممنوع‌الكارى و ممنوع‌الخروجى تا ممنوعيت برگزارى نمايشگاه و ممنوعيت انتشار آثار هنرى روبرو بوده‌اند و آخرين نمونه ظلم و فشار قرون وسطايى شلاق بر قامت ايستاده هنرمندى چون مهدى يراحى، لکه سياهى است بر پيشانى حاكمان، كه با آب زمزم و كوثر سفيد نتوان کرد.»
نرگس محمدی، فعال زندانی حقوق بشر، هم در پیامی به مناسبت روز جهانی زن از زنان خواست «خیابان‌ها را با تمام نمادها و نشانه‌های زنانه و مادرانه، با شکوه و سرزندگی تسخیر» کنمد.
خانم محمدی عملکرد حکومت جمهوری اسلامی پس از اعتراض‌های اخیر را نشان‌دهنده شکاف عمیق و گسترده بین حکومت و زنان دانسته و نوشته است: «بنیادی‌ترین رویارویی حکومت و زنان در مداری بالاتر از مدار سیاست است.»
او می‌گوید: «مرگ مهسا بیان واقعیت و تصویر روشنی از چرایی ستیز ما با حکومت دینی استبدادی است.»
او بر این باور است که «اراده و باور مردم برای پایان بخشیدن به حیات جمهوری اسلامی، پایان بخشیدن به نظم و سیستم و نگرشی است» که «زندگی انسان و حیات واقعی زنده و پویای جامعه را به اضمحلال و فروپاشی رسانده است.»
نرگس محمدی در پایان نوشته است: «از دختران و پسران کشورم می‌خواهم … با احترام به تفکر و عقیده یکدیگر، با هدف ایجاد همدلی و همبستگی در تمام محلات “دختران محلات” را تشکیل و از یکدیگر حمایت کنید و با برابرخواهان حقوقی و مدنی همکاری کنید.»
خانم محمدی هفته گذشته همزمان با تکذیب تعرض و تجاوز به زنان در زندان‌ها از طرف وزیر خارجه ایران، در نامه‌ای اعلام کرد که حاضر است درباره این گونه رخدادها شهادت بدهد.
