قانون منع پوشش برقع از جمله مسائل جنجال‌برانگیزی است که در برخی از کشورهای دنیا اجرایی شده و یا در دست بررسی است. این قانون موافقان و مخالفان خود را دارد.
موافقان ممنوعیت حجاب و زیرمجموعه‌های آن از جمله برقع و بورکینی (لباس شنای زنان مسلمان) معتقدند که این قانون باید در جهت حفظ مسائل امنیتی، ارزش‌ها و هنجارهای نهادینه شده در فرهنگ کشورها و بی‌طرفی دینی در مکان‌های عمومی بخصوص ادارات دولتی اجرا شود. مخالفان ممنوعیت استفاده از حجاب و برقع، این قوانین را برخلاف آزادی مذاهب و آزادی بیان افراد می‌دانند.
فرانسه
فرانسه اولین کشور اروپایی بود که قانون ممنوعیت پوشاندن چهره در اماکن عمومی را در سال ۲۰۱۱ به تصویب رساند. با اینحال دیوان حقوق بشر اروپا در سال ۲۰۱۴ این قانون را رد کرد چرا که آن را برخلاف آزادی پوشش مذاهب تشخیص داد. در طی ۵ سال گذشته نزدیک به ۱۵۰۰ نفر بخاطر نقض این قانون بازداشت شده‌اند. تخطی از این قانون می‌تواند تا ۱۵۰ دلار جریمه به همراه داشته باشد.
اتریش
اتریش پوشاندن کامل صورت را ممنوع اعلام کرده است. این کار با هدف ادغام مهاجران و ساکنان این کشور و به منظور حفظ ارزش‌های اتریش به اجرا در آمده است. بر طبق قانون جدید، زنان نمی‌توانند در مکان‌های عمومی صورت خود را از محل رویش موی سر تا چانه بپوشانند و درصورت تخطی از این قانون ۱۵۰ یورو جریمه خواهند شد.
هلند
نمایندگان پارلمان هلند قانون منع برقع برای زنان در اماکن عمومی در این کشور را تصویب کردند. بموجب این قانون، از این پس زنان حق استفاده از این نوع حجاب را در مکان‌هایی مانند مدارس، بیمارستان‌ها و وسایل نقلیه عمومی این کشور نخواهند داشت. کسانی که این قانون را زیر پا بگذارند به پرداخت ۴۱۰ یورو جریمه محکوم خواهند شد. علت تصویب این قانون مسائل امنیتی و عدم امکان شناسایی چهرۀ افراد در پس این نقاب عنوان شده است. این قانون پس از تصویب سنا به اجرا گذاشته خواهد شد.
بلژیک
پوشیدن برقع و نقاب در بلژیک از سال ۲۰۱۱ ممنوع اعلام شده است. گرچه این قانون با اعتراضاتی همراه بود اما در سال ۲۰۱۷ دیوان حقوق بشر اروپا موافقت خود را با تصمیم دولت بلژیک مبنی بر ممنوعیت استفاده از برقع یا نقاب در امکان عمومی اعلام کرد. این نهاد اروپایی مستقر در استراسبورگ تصمیم دولت بلژیک را ناقض حریم شخصی و احکام مذهبی تشخیص نداده است.
آلمان
در سال ۲۰۱۷ قانون منع پوشیدن برقع و نقاب در آلمان با رای نمایندگان مجلس این کشور به تصویب رسید. آنگلا مرکل، صدراعظم این کشور نیز از این قانون حمایت کرد. یک نظرسنجی عمومی در این کشور نشان داد که ۸۱ درصد مردم آلمان حامی این قانون هستند.
بریتانیا
در بریتانیا قانون سختگیرانه‌ای برای محدود سازی یا منع پوشش به دلیل اعتقادات مذهبی وجود ندارد. با اینحال در سال ۲۰۰۷ وزارت آموزش و پرورش این کشور دستورالعمل‌هایی را به مدیران موسسات عمومی و مدارس مذهبی ابلاغ کرد که پوشیدن نقاب و برقع را ممنوع کنند.
بلغارستان
در ماه سپتامبر سال جاری پوشاندن تمام یا بخشی از صورت در بلغارستان ممنوع اعلام شد. خاطیان از این قانون در بار اول ۱۵۰ یورو و در بارهای بعد ۷۵۰ یورو جریمه می‌شوند.
ایتالیا
پوشاندن صورت به هر نوع از سال ۱۹۷۵ در مکان‌های عمومی ایتالیا ممنوع است. با این حال قانون منع استفاده از برقع و نقاب توسط زنان مسلمان در ایتالیا در دست بررسی است. در ماه اکتبر امسال یک حزب ضد مهاجران پیش‌نویسی در رابطه با ممنوعیت پوشاندن صورت در منطقه لومباردی در نزدیکی میلان ارائه کرده است.
سوییس
پارلمان سوییس در ماه سپتامبر یک لایحه پیشنهادی درمورد منع برقع و نقاب در سراسر این کشور را به تصویب رساند اما این لایحه هنوز به صورت قانون در نیامده است. با اینحال در منطقه جنوب تسین پوشیدن برقع از اول ژوییه امسال ممنوع و ناقضان با جریمه‌ای حداقل معادل ۱۰۰ فرانک سوییس روبرو هستند.
کشورهای اسکاندیناوی
دولت نروژ به دنبال تصویب مقرراتی برای منع پوشاندن صورت در مدارس و دانشگاه‌ها است. همسایگان نروژ همچون سوئد و دانمارک اختیار تصمیم‌گیری در این رابطه را به ادارات و شرکت‌ها واگذار کرده‌اند. با اینحال در کشور فنلاند هیچ ممنوعیتی در این باره وجود ندارد.
روسیه
قانون منع برقع و همینطور پوشاندن سر در مدارس دولتی منطقه استاوروپول ممنوع اعلام شده است. در این منطقه اقلیت‌های قومی متفاوتی زندگی می‌کنند. این تصمیم با رای دادگاه عالی روسیه و به دنبال بالا گرفتن تنش میان اقوام روسی و مسلمان این منطقه و با توسل به اصول قانون اساسی این کشور مبنی بر سکولار ماندن ماهیت آموزش و پرورش اتخاذ شده است.
سایر کشورهای اروپایی
اسپانیا، پرتغال و یونان که در میان کشورهای اروپایی نزدیکترین مرز را با کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا دارند، قانونی برای منع استفاده از برقع و نقاب ندارند.
چین
پوشیدن برقع در استان سین‌کیانگ که بخش بزرگی از ساکنان آن مسلمانان اویغور هستند در سال ۲۰۱۴ ممنوع اعلام شد. اویغورها به طور سنتی از لحاظ مذهبی میانه‌رو هستند اما در سال‌های اخیر پوشش‌هایی مانند برقع از طریق کشورهایی مانند عربستان سعودی و پاکستان به این منطقه راه یافته است.
کانادا
در سال ۲۰۱۱ دولت کانادا پوشیدن برقع را برای زنان در زمان برگزاری مراسم شهروندی این کشور ممنوع اعلام کرد. با این حال در سال ۲۰۱۵ دولت این کشور این قانون را لغو کرد چرا که آنرا برخلاف آزادی مذاهب در کانادا می‌دانست.
ایالات متحده آمریکا
به موجب قانون اساسی این کشور که در آن آزادی مذاهب و بیان را به رسمیت می‌شمارد، قانونی برای منع برقع وجود ندارد.
استرالیا
پوشاندن صورت در استرالیا منع قانونی ندارد. با اینحال گروه‌های راستگرای این کشور خواستار منع استفاده از برقع در مکان‌های عمومی هستند. پائولین هنسن، رهبر حزب ملت واحد که از مخالفان مهاجرت است، روز ۱۷ اوت (۲۶ مرداد) با برقع‌ای سیاه رنگ در مجلس این کشور حضور یافت و پس از درآوردن برقع توضیح داد که به خاطر امنیت ملی طرفدار منع چنین پوشش‌هایی است. با این حال رفتار و سخنان وی با اعتراض سایر نمایندگان روبرو شد.
جمهوری چاد
در پی وقوع انفجارهای تروریستی در این کشور در سال ۲۰۱۵ از سوی گروه پیکارجوی بوکو حرام پوشیدن برقع و نقاب در این کشور ممنوع اعلام شد.
کامرون
به دنبال وقوع حمله تروریستی در این کشور در سال ۲۰۱۵ که توسط دو زن برقع پوش صورت گرفت، پوشیدن برقع در این کشور ممنوع اعلام شد.
گابون
دولت گابون پوشاندن کامل صورت را در این کشور در سال ۲۰۱۵ و به دنبال حملات تروریستی رخ داده در کشور همسایه، کامرون ممنوع کرد.
کنگو
در سال ۲۰۱۵ پوشاندن صورت در مکان‌های عمومی این کشور ممنوع شد. گرچه در این کشور حملات تروریستی صورت نگرفته اما به گفته مقامات این کشور این اقدامات به منظور «مقابله با تروریسم» صورت گرفته است.
