مریم رجوی، سرکرده گروهک تروریستی مجاهدین اخیرا در دوره گردی های زنجیره ای خود، با حضور در جمع برخی پارلمانتر های فرانسوی، بار دیگر با لجن پراکنی و دروغ های پی در پی و با پوشیدن لباس یک انسان آزادی خواه و مبارز تلاش کرد تا آدرس های غلطی از رویکرد دولت یازدهم ارائه دهد.
سرکرده مجاهدین با آه و فغان از چیزی که او نقض حقوق بشر در ایران می گفت، تلاش کرده است تا مانند همیشه خود و گروهک تروریستی اش را منادی آزادی و مدافع حقوق بشر نشان دهد.
رجوی پا را از این نیز فراتر گذاشته و با پیچیدن نسخه هایی برای اروپائیان، خود را در قامت پدر خوانده دول اروپایی نشان داده است. رجوی در این دیدار که گویا به اشتباه خیال می کرده در جمع اعضای گروهکش سخنرانی می کند، به کشورهای غربی دستور داده است که «گسترش و استمرار روابط اقتصادی جامعه بین المللی با ایران باید مشروط به توقف نقض حقوق بشر و پایان اعدام و شکنجه ادعایی او باشد.»
پیش از این بارها از رفتار تمامیت خواهانه مجاهدین و سرکردگان آنها سخنان به میان رفته است و اینکه این گروهک تروریستی آنچنان دچار خودشیفتگی است که در هر جمع و مکانی خود را در موضعی فراتر می بیند. اما آنچه این بار رجوی را به دست و پا انداخته تا این چنین گستاخانه در برابر دولت های غربی به اظهار فضل بپردازد و از موضع مادرخواندگی سخنرانی کند، ترس و واهمه او از رویکرد جدید جمهوری اسلامی در عرصه بین المللی است.
سرکرده مجاهدین به خوبی می داند که شرایط پیش رو در عرصه بین المللی و منطقه ای بر مدار خواسته های او و حیات گروهکش نمی چرخد. پیش روی های ارتش سوریه در خاک این کشور و نابودی تروریست های فعال در سوریه که همواره از سوی مجاهدین حمایت می شده اند به هیچ عنوان باب میل مجاهدین نیست. نتایج اولیه انتخابات چند روز گذشته در عراق نیز آن چیزی نشد که مجاهدین انتظار آن را داشتند. ماه ها سم پاشی این گروهک علیه دولت مالکی که از هم پیمانان جمهوری اسلامی در منطقه است و تلاش زیادی برای اخراج مجاهدین از کشورش دارد، اثری در رای مردم عراق در انتخاب مجدد لیست انتخاباتی مالکی نداشت و نتایج اولیه از پیش تازی لیست دولت قانون در نتایج انتخابات عراق حکایت دارد.
اما از همه مهم تر، رویکرد جدید دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی در عرصه جهانی است. دولت یازدهم با هدف حل پرونده ده ساله هسته ای کشور، تلاش دارد تا با تعامل با کشور های غربی، به این مناقشه پایان دهد. مجاهدین به خوبی می دانند که گروهک شان تنها اهرم فشاری از سوی کشورهای غربی علیه جمهوری اسلامی است و اگر ایران برای مشکلاتش در عرصه جهانی بتواند با کشورهای اروپایی و آمریکا به تفاهمی دست یابد، مجاهدین باید از این پس تاریخچه نیم قرن جنایات و خیانت های خود را در زباله دان تاریخ پیدا کنند.
این گروهک به خوبی دریافته است که قدرت و نفوذ جمهوری اسلامی هر روزه در عرصه منطقه ای در حال افزایش است و اگر این قدرت به مرحله ای برسد که دولت های غربی نیز در برابر آن تسلیم شوند، دیگر به خواسته ها و لجن پراکنی های آنها وقعی نخواهند نهاد.
دست و پا زدن های اخیر سرکرده این گروهک و بالا رفتن حجم سفرهایش و دیدارها و میتینگ های این گروهک ریشه در نفس نفس زدن هایشان دارد، آنها می کوشند از این رهگذر منبعی برای تنفس مصنوعی پیدا کنند.
بنیاد هابیلیان
