آقای مارتین کوبلر نماینده محترم یونامی در عراق
همانطور که مطلع هستید ماه گذشته کمپ لیبرتی در بغداد مورد اصابت چندین موشک قرار گرفته و تعدادی از محافظین عراقی کمپ لیبرتی و اعضای سازمان مجاهدین خلق کشته و زخمی شده اند.ما جمعی از ایرانیان مقیم فرانسه و کانادا ضمن محکوم نمودن این عمل،خواستار پیگیری موضوع از طرف دولت عراق هستیم.با اینحال تاکید می کنیم که رجوی اعضای سازمان خود را قربانی نیات شوم خود نموده و اینگونه عواقب، محصول عدم همکاری سران سازمان مجاهدین با نهاد های بین المللی و از جمله خود شما می باشد.
متاسفانه رهبران سازمان مجاهدین خلق طی سالیان گذشته بجای همکاری با شما و یافتن راه حل عقلانی برای اعضای خود،با سازماندهی و پشتیبانی مالی و لجستیکی از گروه های بازمانده حزب بعث صدام حسین که با القاعده عراق فعالیت مشترک دارند، دخالت در امور مردم عراق و مردم سوریه رابه نجات جان اعضای خود در عراق ترجیح داده است.
کشوری که از سال ها پیش زیر حمله گروه های مسلح قرار داشته ،و هر روز در معرض انفجارهای تروریستی است، جای مناسبی برای تجمع و تمرکز اعضای فرقه رجوی نمی باشد.
اما مریم رجوی پس از حمله موشکی به کمپ لیبرتی،طی اطلاعیه ای خواستار بازگشت مجاهدین به پادگان اشرف شده است.بهانه او کوچک بودن کمپ لیبرتی عنوان گریده است.او گفته است تنها راه جلوگیری از کشتار بعدی بازگشت به پادگان اشرف است!اما این راه حل غیر عقلانی است.اگر اعضای مجاهدین زیر خطر حملات موشکی قرار دارند،بهترین راه، پراکنده نمودن آنان است.تا شرایط انتقال آنان به کشور ثالث فراهم گردد.
مجاهدین خلق بصورت انتقام جویانه یکی از مخالفان سرسخت دولت نوری المالکی بشمار می روند.فرماندهان مجاهدین طی سال های گذشته برای مخالفت با اخراج شان از عراق،فعالیت های سنی های طرفدار حزب بعث بر علیه دولت نوری المالکی را سازماندهی و پشتیبانی نموده اند.این مسئله زیر نظر گروه های عراقی قرار داشته و دخالت نامربوط مجاهدین در اوضاع عراق،عملا آنان را در جنگ خونین عراقی ها گرفتار نموده است.از طرفی مسعود رجوی رهبر غائب مجاهدین نیز با سخنرانی های مداخله جویانه و تحریک کننده بیش از هر زمانی اعضای مجاهدین را زیر خطرات مختلف قرار داده است.
آقای کوبلر
ما جمعی از ایرانیان مقیم کشورهای اروپایی،مجاهدین خلق و رهبری آن را که در اورسوراواز فرانسه مستقر است مسئول می دانیم.آنها بجای دخالت در امور عراق،باید به فکر رهایی اعضای خود باشند.رهبران و اعضای سازمان مجاهدین خلق طی ۲۷ سال حضور در عراق از صدام حسین در جنگ بر علیه ایران پشتیبانی نموده و با کشتار اکراد و شیعیان عراق در سال ۱۹۹۱،حکومت صدام حسین را از سرنگونی حتمی نجات دادند.خانواده های افرادی که توسط سازمان مجاهدین خلق کشته شده اند،به شدت از آنان کینه داشته و در جستجوی عدالت برای محاکمه آنان می باشند.
از طرفی همه می دانیم که عراق کشور مجاهدین خلق نیست.اما سرکشی رهبران مجاهدین و دخالت آنان در امور عراق،حضور آنان را بیش از پیش پیچیده نموده است.
پیشنهاد ما به شما این است که ضمن مخالفت با بازگشت اعضای مجاهدین به پادگان اشرف،خروج آنان از کمپ لیبرتی به کشورهایی که داوطلب می باشند تسریع گردد، تا افرادی که در چنگ فرقه رجوی اسیر هستند به دنیای آزاد وارد شده و تحت حمایت سازمان ملل به دنبال زندگی مستقل و آزاد خود بروند.
۲۵ فوریه ۲۰۱۳
آریا ایران