مجاهدین هر کجا و هر وقت و به هر وسیله که صلاح بدانند همچنان به اصل خود رجوع خواهند
این واقعیت بر کسی پوشیده نیست که مجاهدین علیرغم ادعاهای واهی و بی پایه مبنی بر کنار گذاشتن روش های خشونت آمیز و تروریستی اما در عمل از کمترین فرصت ها و زمان ها و مکان ها برای دامن زدن به اقدامات تروریستی از هر نوع چه بطور مستقیم و چه در قالب حمایت از گروه های افراطی همچون جیش العدل بهره برداری و حمایت و ترغیب می کنند. تازه ترین نمونه این اقدامات به گروگانگیری ۵ مرزبان ایرانی توسط گروه جیش العدل بر می گردد. در حالی که شواهد و قرائن حاکی از توفیق نسبی کنشگران و فعالان سیاسی اپوزیسیون برای پایان دادن مسالمت آمیز به گروگانگیری ۵ سرباز مرزبان ایرانی توسط گروه جیش العدل می کند، مجاهدین اما کماکان ضمن حمایت از این اقدام تحرکات وسیعی بر علیه این کمپین به راه انداخته و ضمن استهزاء کنشگران مدنی خط تشدید این گونه اقدامات را در شبکه های مجازی دنبال می کنند.
سایت آفتابکاران از سایت های سازمان مجاهدین خلق با درج مقاله ای با عنوان هیاهوی فعالین اینترنتی بر علیه جیش العدل بلوچستان! به قلم سیامک دهقانی ضمن حمله به تمامی فعالین مدنی در این رابطه با هدف قرار دادن یکی از گروه های چپ اپوزیسیون که در جهت محکومیت و آزادی این گروگانگیری فعالیت می کند، عقده گشایی نموده و آنها را عوامل جمهوری اسلامی معرفی کرده است. این در حالی است که گروه مورد هدف و نظر مجاهدین یعنی راه کارگر که یکی از شاخه های مارکسیستی منشعب از سازمان مجاهدین خلق در سال ۱۳۵۴ است خیلی زودتر از مجاهدین با جمهوری اسلامی مرزبندی و بر سرنگونی آن تاکید داشت.
مقاله نویس سایت آفتابکاران ضمن تاکید بر بیهودگی اقدام مدنی و صلح طلبانه نوشته:
”براه افتادن “کمپین های” بیهوده و سرکاری عده ای اینترنت نشین حرفه ای نمی تواند تأثیری واقعی بر مبارزات مردم بلوچ بر علیه رژیم داشته باشد.“
نویسنده آفتابکاران در ادامه ضمن فحاشی و طرح اتهام های همیشگی به خیل فعالان مجازی با درج قسمت هایی از بیانیه موسوم به راه کارگر در محکومیت این گروگانگیری نوشته است:
“دوستداران و طرفداران نظام گندیدۀ اسلامی نبایستی انتظار داشته باشند که در این جنگ نابرابر فقط رژیم اسلامی بکشد و اسیر بگیرد؛ بلکه این حق مردم ایران است که در هر جا که بتوانند و قادر باشند دمار از روزگار نیروهای نظامی دشمن جنایتکار درآورند. بنابراین استفاده از واژۀ “گروگان” برای سربازان اسیر جمهوری اسلامی در بلوچستان؛ صرفا در خدمت دستگاه تبلیغاتی آخوندهای هار و درنده خو و حامیان کراواتی و بعضا “سکولار” آنست!”
ملاحظه می فرمائید مجاهدین چگونه با خیانت به قاموس کلمات اهداف تروریستی خود و گروه های همذات را به مردم ایران نسبت می دهند تا ظاهرا خیال خود را از هر گونه پاسخگویی به کسانی که آنها را از لیست های تروریستی بیرون آورده راحت کنند! می بینید مجاهدین چگونه بر اساس یک سنت ایدئولوژیکی – فرقه ای هر نوع موضع گیری و مخالفت علیه تروریسم و خشونت طلبی و هرج و مرج طلبی را به بهانه وابستگی به جمهوری اسلامی تخطئه و لوث می کنند. شکی نیست مجاهدین همچون سی و اندی سال گذشته جز دنبال کردن خشونت و بازتولید آن به قصد مسدود کردن شیوه های مدنی و سیاسی راهی ندارند. این که مجاهدین تنها گروهی است که علیه کمپین آزادی گروگان های مرزبان اینچنین برآشفته شود امری کاملا طبیعی است.
موضع گیری های اینچنین مجاهدین برای کسانی که آنها را به استناد ادعاهای واهی از لیست های تروریستی بیرون آوردند، اگر بخواهند می تواند دلیلی باشد بر اثبات این حقیقت که مجاهدین هر کجا و هر وقت و به هر وسیله که صلاح بدانند همچنان به اصل خود رجوع خواهند کرد.
بهار ایرانی – مجاهدین دبلیو اس
