بنابه گزارش خبرگزاری آلمان، نخستین علامت آلرژی به اسپرم این است که شخص درست بعد از رابطه جنسی به خارش شدید و یا تورم درغشای داخلی واژن مبتلا می‌شود.
بی‌میلی برخی از زنان به برقراری رابطه جنسی هم می‌تواند از عوارض جانبی آلرژی به اسپرم باشد. برعکس آلرژی به گرده گل که خیلی شایع است، حساسیت به اسپرم به نسبت نادر است و تا کنون در سراسر دنیا تنها ۱۰۰ مورد از چنین حساسیتی ثبت شده است.
وب‌سایت آلمانی استاندارد به نقل از یوهانس رینگ ، پزشک متخصص پوست و آلرژی در مونیخ، می‌نویسد: «برای بیماران، آلرژی به اسپرم وحشتناک است.»
از دهه ۱۹۸۰ میلادی که این کارشناس و تیم پزشکی‌اش برای اولین بار این مورد حساسیت را گزارش کرده‌اند، موارد حساسیت بیشتر شده است. ازآن زمان تا به‌حال، رینگ سالی سه بیمار را درمان کرده است. رینگ دراین باره می‌گوید: «نه اینکه موارد ابتلا به آلرژی بیشتر شده باشد، قبلا زنها نمی‌دانستند با علایمی که داشتند باید به چه کسی مراجعه کنند.»
شکل ظاهری حساسیت به اسپرم، مثل حساسیت‌های دیگر است. سیستم ایمنی بدن، مایع منی را به عنوان عوامل بیماری‌زا شناسایی می‌کند و علیه آن به مکانیزم دفاعی دست می‌زند. اگر زنی که دچار حساسیت به اسپرم است، رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشد چند دقیقه بعد از نزدیکی، دچار خارش و تورم در ناحیه واژن می‌شود. بعضی وقت‌ها، روی پوست بیماران هم کهیر می‌زند.
دکتر رینگ در ادامه می‌گوید: «اگر حساسیت شدیدتر باشد، گاهی اوقات به زن حالت تهوع دست می‌دهد یا او دچار تهوع می‌شود.»
در موارد شدیدتر این بیماری، آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA ) درمایع منی باعث بروز شوک آنافیلاکسی می‌شود. در چنین مواقعی، مجاری تنفسی بیمار متورم می‌شوند و او قادر به نفس کشیدن نخواهد بود. آنافیلاکسی یا بیش‌دفاعی واکنش آلرژیک جدی است که به طور ناگهانی آغاز می‌شود و معمولاً با علایمی همچون ضایعات جلدی، خارش، تورم گلو و افت فشار خون همراه است. شوک آنافیلاکسی معمولا در اثر نیش حشرات، مواد غذایی و داروها بروز می‌کند.
دکتر رینگ می‌افزاید: «در این مرحله فقط اورژانس می‌تواند کمک کند، در غیر این صورت این حساسیت منجر به مرگ می‌شود.»
خطر بروز شوک آنافیلاکسی در صورت رابطه جنسی دهانی حتی بیشتر هم می‌شود. در این باره رینگ می‌گوید: «در تماس جنسی دهانی، موادی که حساسیت‌زا هستند به طور مستقیم با راه‌های تنفسی درگیر می‌شوند.»
در واقع کل مایع منی حساسیت‌زا نیست، بلکه بیماران به آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA ) حساسیت دارند.
پروستات پروتئین مخصوصی به نام آنتی‌ژن اختصاصی پروستات راتولید می‌کند که وارد مایع انزالی می‌شود و در زمان مناسب به حفظ حالت مایع منی کمک می‌کند و جلو لخته شدن منی را می‌گیرد. منی اندکی پس از وارد شدن به واژن، لخته می‌شود و به ماده‌ای ژل مانند تبدیل می‌شود و به گردن رحم می‌چسبد. ۱۵ تا ۳۰ دقیقه پس از لخته شدن منی، پی. اس. آ این لخته را حل می‌کند و اسپرم‌ها می‌توانند آزادانه درون رحم شناور شوند.
