رجوی و وعده دختر «باغ گل رز»!

کنفرانس لابی مجاهدین در سالن اجاره ای سنای آمریکا و درخواست برای تعویض مارتین کوبلر، بازی جدید رجوی در ارتباط با پادگان اشرف و کمپ لیبرتی می باشد.

باند رجوی که در چند سال گذشته نتوانست تشکیلات ورشکسته خود در عراق را نجات دهد،اینک با امید بستن به خروج از لیست تروریستی و چند کابوی ستاره دار به رویارویی با وزارت امورخارجه آمریکا ،عراق و سازمان ملل پرداخته تا با طرح تعویض مارتین کوبلر،موانع موجود تا سه ماه آینده و ماندگاری احتمالی در عراق را از سر راه بردارد.

بنظر می رسد راه حل رجوی این باشد که اگر بتواند تا سه ماه باقیمانده از فرصت دادگاه استیناف به وزارت خارجه آمریکا،موضوع جابجایی از اشرف به لیبرتی را قفل نماید،با خروج احتمالی از لیست تروریستی دیگر ضرورتی برای خروج از عراق وجود نخواهد داشت.اما دادن چنین تضمین هایی از عالم غیب که مشخص نیست روی چه اطلاعات و منطقی سوار شده،ریسک هایی پیش روی او قرار می دهد که بسا خطرناک تر از تداوم وضعیت موجود می باشد.از جمله باید به کاسه صبر دولت عراق اشاره کرد که به قول مارتین کوبلر در حال سرریزی و به انتها رسیدن است.

تناقض عملکرد رجوی در این است که همه ابزارها را در زمین فرضی چیده و با نرخ لابی های استخدام شده به پیشگویی می پردازد.کار او اکنون به جایی رسیده که روی “اگر و اما”ی مستخدمین بازنشسته آمریکایی، آینده تشکیلات سرگردان مجاهدین را بنا نهاده است.وگرنه اندک شم سیاسی-سوق الجیشی می تواند او را به درک عمیق تری از مسائل ژئوپلیتیک منطقه راهنمایی نماید.

قمار با اجیرشدگانی که “بانک” شان دستمزدهای دریافتی بین 40 تا 160 هزار دلار برای هر وعده سخنرانی می باشد،کیسه رجوی در عراق را خالی و بی اعتبارتر خواهد نمود.مسلما هدایت لبه تیز حملات سازمانیافته برای حذف مارتین کوبلر از معادله مجاهدین-عراق،نه تنها چیزی عاید او نخواهد نمود،بلکه انعطاف و شانس باقیمانده را از او سلب خواهد کرد.

از زاویه ای دیگر ضربات پیاپی به تشکیلات و راس رهبری سازمان در عراق،تنفر انگیز بودن در نزد ایرانیان،عدم مقبولیت لازم برای خروج از لیست تروریستی،عدم پایداری به تعهدات و پذیرش قوانین مدنی کشورها،قانون گریزی و تمسخر نهادهای دست اندرکار،تشکیلات او را در لبه پرتگاهی قرار داده است که تقریبا هیچ راه پس و پیشی جز انحلال سازمان مجاهدین خلق متصور نیست.حال اگر چاشنی این انحلال خروج از لیست سیاه یا پذیرفته شدن توسط کشورهای دیگر باشد گمان نمی رود کسی از آن استقبال ننماید.اما این مسیر نیز به سادگی نبوده،بدون هزینه و در اسرع وقت میسر نخواهد گردید.

اما این تنها رجوی نیست که به کاهدان می زند.آنها که به اعتبار نداشته او برای ایران فردا یقه درانی می کنند شریک و غمخوار او هستند.این مسئله نشان می دهد که منشاء کر هماهنگ با رجوی مجموعه ای از کشورها و سازمان های امنیتی ضد ایرانی است.همانهایی که در حمایت از تروریست ها برای شکستن کمر استقلال مردم ایران زیر یک چتر و یک شعار جمع شده اند.از این دست می توان به کمیته دست ساز رجوی اشاره نمود که با حمایت اسرائیل و توسط «آلخو ویدال کوادراس» در جستجوی ذبح عدالت برای گروه تروریستی مجاهدین خلق است.این کمیته ضد ایرانی خواستار محکومیت و برکناری مارتین کوبلر نماینده سازمان ملل در عراق شده است.همچنین می توان از ادوارد رندل تا جان بولتون و تعدادی از ژنرال های بازنشسته آمریکایی نام برد که با دلارهای رجوی در کریدور لابی سنا، بدنبال آسایش و آزادی تروریست ها در کمپ لیبرتی و عراق می باشند.

این ارکستر جنگ طلبی که با پوش فریبکارانه “علیه اتمی رژیم” اما برای “دفاع از ساکنان اشرف” در یک سالن اجاره ای نواخته شد،با آخرین مدل از شارلاتان بازی تحت عنوان “جلسه در سنای آمریکا” بصورت آگهی چند ده هزار دلاری در یکی از نشریات آمریکایی انتشار یافت که هیچ ربطی به مجلس سنای آمریکا نداشت!

ریتم آرامبخش و شاعرانه جلسه مذکور را می توان در فرازی از سخنان سرتیپ “دیوید فیلیپس” مشاهده نمود.کسی که در کنار سرهنگ “وسلی مارتین”به مدت یک سال فرمانده کمپ اشرف و کمپ تیپف جداشدگان بود.او با تایید اینکه دولت آمریکا و سازمان ملل به افرادی مانند او اعتماد ندارند،جانشینی محبوب و کاردان از جنس زنانی که مریم رجوی توان تولید آن را دارد بجای مارتین کوبلر معرفی نمود.

به گواهی افراد جداشده بیش از 700 نفر طی 5 سال به اجبار ساکن کمپ تحت فرماندهی او و افرادی مانند ” وسلی مارتین “بوده اند.آنها طی آن دوران بلند مدت در شرایط بسیار دشوارتر از کمپ لیبرتی عمر خود را تباه کرده اند که با بدرفتاری سربازان آمریکایی،ضرب و شتم ،خودکشی،شلیک تیر و زندان انفرادی نیز همراه بوده است.(فیلم و عکس های ضمیمه مربوط به دوران فرماندهی سرتیپ دیوید فیلیپس و رفتار سربازان تحت فرماندهی او با افراد بریده از فرقه رجوی در کمپ افراد جداشده از مجاهدین موسوم به کمپ تیپف در سال 2006-2005 می باشد.)

سرتیپ فراموش نموده در دوره زمامداری اش در کمپ تیپف، آن 700 جداشده زیر شانتاژ دستگاه رجوی در شرایط بسیار سخت و طاقت فرسایی و بدون حداقل های لازم ،زیر آفتاب سوزان در چادر،بدون حمام،بدون کولر،بدون آب و غذای مکفی،بدون آشپزخانه گرم،… در یک فضای محاصره شده کوچک،زیر مسلسل و بدرفتاری نیروهای آمریکایی محدود به سیم خاردار و مین ضد نفر همچون زندان گوانتاناما به مدت 5 سال زندگی کرده اند.

اما او برای ساکنان لیبرتی و پادگان اشرف که بسیاری از آنان در ترور و قتل مردم ایران و عراق دست داشته و از تروریست های معروف گروه رجوی می باشند،افسوس می خورد که “ما به آنان وعده باغ گل رز داده بودیم در حالیکه باغ گل رزی در لیبرتی وجود نداشت.“!

به همین دلیل دختر جناب سرتیپ چمدان هایش را بسته ،کفش های پاشنه بلند اش را پوشیده و با تی شرت محبوب “پاریس هیلتون” آماده رفتن به عراق و کمپ لیبرتی می باشد.تا با تعهد به انجام توافق با “مجاهدان اشرف”،پدر،دولت آمریکا و سازمان ملل را سرافراز نموده و کار جنگی ناتمام پدر را با رشادتی که در “مارتین کوبلر”یافت نشد به سرانجامی خوش برساند!

اما موضوع فراتر از حیطه عملکرد و شیادی رجوی است.او که تاریخا جایگاهی برای حیات و منش انسانی اعضای فرقه قائل نبوده است،سخت است بتواند با بهانه هایی تحت عنوان اموال،کولر،آب لوله کشی و … فرصت سوزی نموده و مانع از متلاشی شدن تشکیلات گروه تروریستی مجاهدین گردد.همینطور بعید به نظر می رسد جلوداری چند کابوی اجیر شده در آمریکا و دختر قهرمان ژنرال که با پرواز به عراق و تقدیم شاخه گلی سرخ به ساکنان اشرف و لیبرتی، سراب آرزوهای رجوی را به “باغ گل رز” که وعده آمریکایی ها است تبدیل نماید!

23 ژوئیه 2012

امیر حسین پناهی

اسناد ضمیمه:

فیلم و عکس های زیر بین سالهای 2005 تا 2006 بصورت مخفیانه از اعتراضات،تظاهرات،اعتصاب غذا،شرایط زندگی و ضرب و شتم افراد جداشده از مجاهدین توسط سربازان آمریکایی در کمپ تیپف که تحت فرماندهی سرتیپ دیوید فیلیپس قرار داشت تهیه شده است.بیش از 700 جداشده از فرقه رجوی بین سالهای 2003 تا اواخر سال 2007 بدون داشتن امکانات اولیه زندگی انسانی،همانند زندانیان گوانتانامو در چنین شرایط سخت و طاقت فرسایی زندگی کرده بودند؛