بنابه گزارش یورونیوز از بلژیک، بروکسل پایتخت بلژیک به مدت چهار روز میزبان پنج گروه تئاتری ایران در مهم ترین سال تئاتر این شهر با نام بوزار بود. رویدادی با عنوان «خوش‌آمد به ایران» که با استقبال گسترده شهروندان پایتخت بلژیک مواجه شد.
مسئولان برگزاری این فستیوال تئاتر ایرانی معتقدند که هنرهای نمایشی ایران در این روزها نماینده شخصیت مستقل و دگراندیش هنرمندان ایرانی است.
یکی از نمایش هایی که در بوزار اجرا شد مونولوگِ «نسبیت خاص» به کارگردانی «سمانه زندی‌نژاد» و نویسندگی و بازیِ «بهار کاتوزی» بود.
از کارگردان این نمایش می پرسیم چرا هنرنمایشی ایران در سال های اخیر تا این اندازه مورد توجه اروپایی ها قرارگرفته است. سمانه زندی نژاد می گوید دلیل اصلی آن بالارفتن آگاهی هنرمندان ایرانی، دانستن زبان و تسلط بر تکنیک های مختلف است که کمک می کند هنرمندان ایران بیش از پیش مورد توجه منتقدان و فستیوال های ااروپایی قرار بگیرند.
مرجان پورغلامحسین نویسنده و کارگردان «پرواز شماره ۷۴۵» هم با این نمایش که پیش تر در ایران جوایزی را به خود اختصاص داده است شرکت کرد. به گفته او «پرواز شماره ۷۴۵» نمایشی است درباره یک دختر که در سن ۵ سالگی، زمان جنگ ایران و عراق، با خانواده خود از ایران مهاجرت کرده و حال بعد از سی سال می‌خواهد به ایران برگردد تا خانه پدری خود را بفروشد؛ در طول پرواز خاطرات خود را از آن محله و خانه مرور می‌کند. در واقع «پرواز شماره ۷۴۵» کلاژی از خاطرات کودکان دوران جنگ است.
از او درباره نقش یک کارگردان زن در ایران می پرسیم او می گوید با وجود حضور سایه سانسور در ایران، شخصا با هیچ گونه ممیزی و یا سانسوری در کارهایش مواجه نشده است. مرجان پورغلامحسین تاکید می کند که همچنان وضعیت درآمد کارگردانان و بازیگران تئاتر ایران نامساعد است و تنها چند ستاره تئاتر که از سینما می آیند براحتی می توانند در این زمینه کار کنند.
حسن معجونی، تئاتر و سینمای ایران که با نمایش ابرصورتی در فستیوال «خوش آمد به ایران» بوزار شرکت کرده است برخلاف خانم پورغلامحسین می گوید چند کارش بدلیل سانسور شدید حتی اجازه اجرا پیدا نکرده اند. این کارگردان معتقد است در ایران هنرمندان یاد می گیرند چگونه باید سانسور را دور بزنند و شاید این کار برای آنها به نوعی به مثابه یک هنر است.
