آقای رجوی! شما که ناپیدا هستید و رو در روئی با کسی ندارید که ترس از رفتن آبرو داشته باشید، بگذارید آدمها از آن قتلگاه خلاصی پیدا کنند، بعدش هر چه شد مهم نیست، شما می توانید همچنان پاسخگو نباشید و یا خود را در معرض سوال وجواب قرار ندهید و اصلا خود را علنی نکنید… فلذا مشکلی برای شخص شما پیش نخواهد آمد. ایضا از همان عالم غیب می توانید روال صدور اطلاعیه و سخنرانی و سرنگونی و … را ادامه دهید.
باز عده ای بر خاک افتادند و باز ماشین کشتار و چرخه معیوب “رژیم ـ شازده” روغنکاری شد. تصورّ صحنه های مربوط به حالات جلادان رژیم و “شازدگان” کار سختی نیست. یکی قهقهه مستانه سر میدهد که باز عدهّ ای “منافق” را کشته و دستگاه جنایت و آدمکشی اش “تغذیه” شده و آن دیگری هم ادعایّ “آبیاری” درخت انقلاب و سرنگونی رژیم را فریاد میزند و هر دو از این داستان “راضی” و بهره خود را برده و عقد اخوت شان که در آسمانها و از روز ازل نوشته شده مستحکم تر و منافع مشترک تامین تر سر بر بالین میگذارند.
عدهّ ای هم این وسطه جز سنگینی بارغم ها و احساس فشار روی سینه هاشان و سر به دیوار کوبیدن راهی نمی جویند… نمیدانم چنین لحظاتی در زندگیتان داشته اید که شاهد مرگی باشید و کاری ازتان ساخته نباشد؟
نمیدانم چه بگویم اما دوست دارم به آقای رجوی بگویم :
صد بار بدی کردی و دیدی ثمرش را خوبی چه بدی داشت که یکبار نکردی
واقعا این چه ماهیت و “درونی” است که بخاطر منافعی بسیار حقیر (مثلا حفظ آبرو و یا اینکه “حرف مرد یکی است”…) اینگونه به کشته شدن “یاران” رضایت میدهد و اسباب آنرا فراهم می سازد؟
آقای رجوی! شما که ناپیدا هستید و رو در روئی با کسی ندارید که ترس از رفتن آبرو داشته باشید، بگذارید آدمها از آن قتلگاه خلاصی پیدا کنند، بعدش هر چه شد مهم نیست، شما می توانید همچنان پاسخگو نباشید و یا خود را در معرض سوال وجواب قرار ندهید و اصلا خود را علنی نکنید… فلذا مشکلی برای شخص شما پیش نخواهد آمد. ایضا از همان عالم غیب می توانید روال صدور اطلاعیه و سخنرانی و سرنگونی و … را ادامه دهید.
…..
جناب رجوی!
شما بهتر از من میدانید که اگر فقط “پایتان” را کنار بکشید همه چیز حل و جان باقیمانده افراد حفظ خواهد شد…. رژیم هم حال یا با “جان بولتونها” و یا بدست “خلق قهرمان ایران” سرنگون خواهد شد، پس بگذارید ما کار خودمان را انجام دهیم و اگر نمی توانیم خیرّی برسانیم شّری بیش از این نرسانیم.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
… قبلا هم تشریح کرده بودم که میشد از عراق خارج شد…
http://www.pezhvakeiran.com/maghaleh-55406.html
هنوز هم همه امکانات برای اینکار فراهم است.
فکر میکنم برای عموم افرادی که در خارج از ایران بسر می برند نکات زیر روشن باشد:
ـ سازمان ملل قانونی دارد که افرادی که سابقا جزو گروههای “تروریستی” بوده اند، می بایست یکسال و نیم تحت “مانیتورینگ” قرار بگیرند تا مشخص شود از چنین اعمال و روحیاتی دست کشیده اند…
ـ دولتها هم بشدت چنین ملاحظاتی دارند. بحث تروریسم که بجای خود، آنها بشدت از پذیرش افرادی که بقول خودشان خشونت طلب باشند ( منظور کارها و نشانه هایی مانند اعتصاب غذا و یا درگیریهایی که بعمد در اشرف ایجاد شد و…) پرهیز دارند. “جریان حاکم” با توجه به این حساسیت ها، تلاش تام و تمامی دارد تا با دامن زدن به چنین اعمالی هر چه بیشتر زمینه پذیرش این افراد را بسوزاند. این که میگویم لطفا “پایتان” را کنار بکشید عطف به این قبیل مسائل است.
همچنین:
دولت عراق حاضر است به همه افراد لسه پاسه بدهد،
دولت آمریکا همیشه تاکید داشته که از خروج افراد حمایت میکند و با اشاره ای به آلبانی، 220 نفر پذیرش میشوند،
سازمان ملل همه نفرات را بعنوان پناهنده برسمیت شناخته و بودجه ای برای اینکار اختصاص داده،
رفقایی مثل اردن و عربستان که از “رهبر مقاومت” پشتیبانی کرده و به او و صدامیان سابق “جا” میدهند حتما که حاضرند حداقل اجازه عبور ترانزیت به افراد را بدهند،
همه پارلمانترهای حامی “مقاومت” می توانند بجای تاکید برسمیت شناخته شدن حق پناهندگی در عراق بر برسمیت شناخته شدن این حق در اروپا تاکید کنند،
همه اهل خارجه میدانند که وقتی پول باشد قاچاقچی و پاسپورت و انتقال افراد کاملا میسر است پول هم که ماشاالله کم ندارند.
هیچکدام از این افراد مشکل “کیس” ندارند و کارت پناهندگی سازمان ملل را هم در جیب دارند
پس مشکل چیست؟
08 دی 92(29 دسامبر 13)
هادی افشار
saeidjamali@yahoo.com
منبع:پژواک ایران
