اینها برای خانم رجوی و دار و دسته اش اهمیتشان خیلی بیشتر است از آن دو هزارو چهارصد، پانصد تا بچه هایی که بعد از آن مصیبت بیست و هفت هشت ساله در عراق به آلبانی آمده اند. حالا باید از طریق تلویزیون این کارناوال را نگاه کنند. خانم رجوی! چرا نیاوردیدشان؟! میدانی چرا؟ چون میترسند. چون میدانند که این بچه ها پایشان که به فرانسه برسد، نصفشان گم میشوند. بنابراین نیاوردنشان. فکر کنید شما. اعضای سازمان در اینجا نبودند. اینهایی که آنجا بودند چند نفرشان “عضو سازمان” بودند؟ خیلی ها بقول دوست من که رفته بود میگفت آقا ما رفتیم تفریح کردیم و حال کردیم و خیلی هم خوب بود. آها. یک چیز دیگری هم بگویم. محمد شمس همچنان عالی، گیسو شاکری همینطور، و از نظر موسیقی و اداره جلسه و ترتیبی که در باره سخنرانان داده بودند درجه یک. هیئت فلسطینی، آپوزیسیون سوریه ….
علیرضا نوری زاده، برنامه پنجره ای به سوی خانه پدری، تلویزیون ایران فردا