مریم رجوی طی اطلاعیه ای اعلام نموده است تعداد 400 تروریست ساکن اشرف،روز پنجشنبه 23 اوت آماده ترک پادگان و اعزام به کمپ لیبرتی می باشند.در همین رابطه لابی های اجیر شده،تصمیم رهبری فرقه را یک فرصت استثنایی برای آمریکا قلمداد نموده و خواستار کوتاه آمدن وزارت خارجه از لیست سیاه شده اند.
زیرا خم نمودن گردن خانم رئیس کار چندان ساده ای نبوده و این گران فروشی نشان می دهد که تلاش دستجمعی مرید و مراد و برق دلارهایی که هزینه چنین مسیری می گردد، مشکلات سخت را با یک فقره عقب نشینی حل نموده و از نظر آنان با چنین ذلتی که در خانم رئیس وجود دارد می توان با بن بست شکنی تاریخی مسئله مجاهدین را یک بار برای همیشه حل نموده و “کام مقاومت” را شیرین نمود.
بیرون از آنچه که دکان های سیاسی می فروشند،باید گفت برای نعش تشکیلات رجوی در عراق نه ابتدا و آغاز، بلکه انتهای راه و قدم های آخر رسیدن به قبرستان تاریخی است.قبرستان و دفن اجباری که سال گذشته طی مقاله ای نگاشتم وتفسیر معکوس آن دوچندان به بلاهت رجوی افزود.
اما اینک پس از چند ماه توقف و سنگ اندازی در مسیر انحلال و انتقال به کمپ لیبرتی،درد خانم رجوی ظاهرا حل مسئله انسانی تروریست ها نیست.گرو کشی برای خروج از لیست سیاه آمریکا و تلاش بی وقفه چند ساله برای این امر بی اهمیت،تقریبا به بود و نبود این گروه تبدیل شده و رویای چنان روزی خواب شان را ربوده است.
«حسن نیت» و به عبارتی گردن نهادن رجوی به خواست دولت و مردم عراق دقیقا از روی ترس بوده و در پایان زمانبندی و اولتیماتوم اعلام شده صورت گرفته است.چرا که فرصت طلبی و گردنکشی رجوی در عراق خریداری نداشته و از همان ابتدا مشخص بود که بازی با “بندهای پیشنهادی” نه تنها دل حقوق بشر را به درد نخواهد آورد،بلکه موقعیت تتمه باند او را حتی در قلب کشورهای غربی به مخاطره خواهد انداخت.
از این رو باید گفت رجوی از درک این مسئله پیش پا افتاده عاجز بود.آنها که مستخدم و لابی او بودند فهماندند با یک فرافکنی و اعلام حسن نیت می توان به غلط کردم گویی افتاده و به طلبکاری از نسیه یعنی خروج از لیست سیاه آمریکا پرداخت.تا به این شکل از بحران و درگیری مستقیم با دولت عراق و سازمان ملل رهایی یافته و مقصد نهایی را در وزارت امورخارجه آمریکا جستجو نمود.
پیش شرط خروج از لیست تروریستی آمریکا و یدک نمودن آن در اطلاعیه ها و سخنرانی ها،مسئله ای از مشکل اضمحلال و فروپاشی این گروه حل نخواهد کرد.رجوی را باید در بین مردم ایران شمارش نمود.مسئله ای که فراموش شده و خاطره ای جز خیانت و جنایت بر اذهان باقی نمانده است!
21 اوت 2012
محمد علوی
