دوستان سلام: در فرهنگ کهن ما، و در حقیقت در همه فرهنگ ها، نوکری برای اجانب یکی از ننگ آورترین کارها بود، و هست. بخوبی به یاد دارم که قبل از انقلاب، در دوران جوانی من، کسی را نوکر یک دولت خارجی نامیدن بدترین ناسزا بود. بعد از انقلاب به تدریج قبح نوکر دولتهای خارجی بودن از میان رفت. نه تنها آنهایی که اینکاره هستند آنرا پنهان نمیکنند، بلکه بدان افتخار هم میکنند. بعد از ظهور احمد چلبی عراق و نقش او در هجوم به عراق نوکر آمریکا و متحدان آن در خاورمیانه شدن رواج بیشتری یافت. چلبی خود یک نمونه و مدل برای اینکار بود، که بعد از هجوم آمریکا به عراق با هواپیمای باری C-۱۷ آمریکا به عراق رفت. او حاضر بود با ابلیس هم معامله کند، به شرط آنکه به هدف خود برسد. تعداد نامزدهای ایرانی احمد چلبی در واشینگتن بسیار زیاد است.
جمعه گذشته یک همایش بود در واشنگتن که از طرفه فرقه مجاهدین برپا شده بود. کاری به این ندارم که چند نفر از آنهایی که آنجا بودند ایرانی و طرفدار این فرقه بودند، و چند نفر دیگر، مانند همایشهای این فرقه در پاریس، غیر ایرانیانی بودند که هزینه شرکت آنها پرداخته شده بود. در آن همایش آقای رودی جولیانی، که حال یکی از وکلای آقای دانالد ترامپ است نیز شرکت داشت. جولیانی سال هاست که لابیگر فرقه است و با دریافت حق سخنرانیهای هنگفت در همایشهای فرقه شرکت کرده و صحبت میکند. جالب این جاست که جولیانی همچنین یکی از وکلای رضا ضراب همدست بابک زنجانی نیز هست، و یا بود، همان شخصی که تلاش میکرد از طریق ترکیه در دوران تحریم اقتصادی صادرات و واردات داشته باشد و از آن طریق به ثروت افسانهای نیز رسید. او در آمریکا دستگیر شد و به دادگاه کشیده شد.
در همایش طرفداران فرقه فریاد میکشیدند که “برجام را پاره کن،” و جولیانی بطور سمبلیک کاغذی را که مثلا متن برجام بود پاره کرد. همان فرقهای که با ارتش صدام حسین در زمان جنگ با ایران همکاری نزدیک داشت؛ همان فرقهای که رهبر آن با افتخار در یک سخنرانی اعلام کرد که هواداران او جمعا ۶۷،۰۰۰ سرباز و افسر ایرانی را در جبهههای جنگ با عراق کشته اند؛ همان فرقهای که گفته میشود به صدام حسین پس از جنگ ۱۹۹۱ با آمریکا در کویت برای سرکوب کردها در شمال عراق و شیعیان در جنوب عراق کمک کرد؛ همان فرقهای که به گفته یکی از طرفداران سابق خود پس از حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به آمریکا در کمپهای خود جشن گرفت [چون هنوز متحد صدام حسین بود]؛ همان فرقهای که از زمان اشغال عراق توسط آمریکا ناگهان ۱۸۰ درجه تغییر موضع داد و شد طرفدار غرب؛ همان فرقهای که در افشای تاسیسات هستهای ایران در نطنز در سال ۲۰۰۲ با اسرائیل همکاری کرد؛ همان فرقهای که همدست اسرائیل در ترور دانشمندان و کارکنان هستهای ایران بود؛ همان فرقهای که آشکارا با عربستان، دشمن ایران همکاری دارد، و تورکی الفیصل در همایش آن صحبت میکند، و سرانجام همان فرقهای که دائما هشدار میداد که جمهوری اسلامی ممکن است بمب هستهای بسازد، حال در واشنگتن فریاد میزند که برجام را پاره کنید – همان برجامی که دست جمهوری اسلامی را برای ساختن سلاح هسته ای، اگر واقعا قصد تولید آنرا داشتند، را بست – با این امید که شاید جنگ براه افتد و اینها به خیال خود بتوانند در ایران به قدرت برساند. بگذریم که در صورت حمله ایران به کشوری ۱۰۰ برابر بدتر از سوریه تبدیل خواهد شد، و چیزی به کسی نمیرسد. تازه این سازمانی است که به ترور مستشاران امریکایی در اوائل دهه ۱۹۷۰ در ایران اتخار نیز میکرد.
گور پدر نظام ولایت فقیه و “دولت پنهان” حامی آن که در طول ۴۰ سال جنایتهای بی شماری را مرتکب شده اند، که ما فقط گوشه کوچکی از آنها را میدانیم. آرزوی من و همفکران این است که این نظام توسط مردم در ایران و بدون مداخله خارجی و با کمترین آسیبها به مردم و کشور سرنگون شود، و جای خودرا به یک نظام دمکراتیک دهد که در آن همه، مستقل از قومیت، جنسیت، مذهب، و عقاید مساوی باشند. ولی حال داریم درباره خطر جنگ در کشور صحبت میکنیم. اگر آقای ترامپ فردا، سه شنبه ۸ مه ۲۰۱۸، اعلام کند که آمریکا را از برجام بیرون خواهد برد، خطر جنگ به شدت افزایش خواهد یافت، و ایران به به سوریهای دیگر، ولی ۱۰۰ برابر بدتر، تبدیل خواهد کرد. دستکم درباره این موضوع، جلوگیری از جنگ، که میتوانیم متحد باشیم.
در چنین شرایطی آرزو ی خروج آمریکا از برجام و آغاز جنگ را داشتن خیانت و فقط خیانت است؛ خیانت به مردم و به کشور. من بدون اینکه ادعا یی داشته باشم عرض میکنم که با بسیاری از گروههای مخالف و مسلح در اطراف جهان و کشورهای مختلف که با نظام حاکم در کشور خود میجنگیدند، و یا هنوز میجنگند، آشنایی خوبی دارم، چون درباره آنها مطالعه بسیار داشته ام. به جرات میگویم تا بحال نظیر این فرقه خائن در هیچ کجای دنیا وجود نداشته است، و گمان نمیکنم در آینده نیز به وجود آید.