کازوئو ایشی گورو نویسنده بریتانیایی- ژاپنی، برنده نوبل ۲۰۱۷ ادبیات شد.
آکادمی نوبل در سوئد گفته است که داستانها و رمانهای آقای ایشی گورو دارای قدرتی عاطفی است و توانسته است پرده از دنیای پر رمز و رازی بردارد که احساس وهم آمیز ارتباط ما با جهان بیرون بر آن بنا شده است.
مشهورترین رمان های آقای «ایشی گورو»، «بازمانده روز» و «هرگز رهایم نکن» روی پرده سینما جان گرفته اند.
«بازمانده روز» قصه خدمتکاری پرکار و وفادار است که در سالهای منتهی به جنگ جهانی دوم برای یک لرد انگلیسی کار می کند.
این داستان، در سال ۱۹۹۳ به کارگردانی «جیمز آیوری» روی پرده سینما رفت و در هشت رشته از جمله بهترین بازیگر نقش اول زن برای «اما تامپسون » و بهترین بازیگر نقش اول مرد برای «آنتونی هاپکینز» نامزد دریافت جایزه اسکار شد.
«هرگز رهایم نکن» قصه ای عاشقانه و اندوهناک است که در یک مدرسه شبانه روزی در انگلیس رخ می دهد. این داستان هم در سال ۲۰۰۵ تبدیل به فیلم شد.
«ایشی گورو» ۶۲ ساله در واکنش به دریافت جایزه نوبل ادبی گفت: «وجودم لبریز از افتخار شد چرا که قدم در مسیر نویسنده های بزرگی گذاشته ام.»
آقای «ایشی گورو» می گوید امیدوار است جایزه نوبل در رشته های گوناگون بتواند بهانه ای برای ایجاد تغییرات مثبت در دنیای نامطمئن امروز شود.
«کازوئو ایشی گورو» در سال ۱۹۵۴ در «ناکازاکی» ژاپن متولد شد و زمانی که پنج ساله بود همراه با خانواده اش به انگلستان مهاجرت کرد.
او در رشته فلسفه و نویسندگی خلاق تحصیل کرده است.
«ایشی گورو» نخستین رمانش به نام «منظره کمرنگ تپه ها» را که در واقع تز دانشگاهش بود در سال ۱۹۸۲ منتشر کرد. بیشتر رمان های او در زمان گذشته اتفاق می افتند و خواننده را با دنیاهایی متفاوت آشنا می کند. اغلب آثارش از زبان راوی اول شخص روایت می شوند.
«سارا دینیوس» دبیر آکادمی نوبل شیوه نوشتاری او را ترکیبی از سبک «جین آستن» و «فرانتس کافکا» با اندکی چاشنی از «مارسل پروست» توصیف می کند.
«ایشی گورو» در سال ۱۹۸۹ برای رمان «بازمانده روز» برنده جایزه معتبر ادبی بوکر شد. این رمان را «نجف دریابندری» به فارسی ترجمه کرده است.
آخرین رمان او ، «غول مدفون» چاپ سال ۲۰۱۵ است؛ قصه زن و شوهری سالخورده که برای دیدن پسر گم شده شان عزم سفر می کنند.
