آقای محترمی بنام عارف شیرازی مقاله ای در سایت محترم آفتابکاران قلمی فرموده که به بهانه پاسخ به اقای محمد رضا روحانی و دکتر قصیم است.
ولی در آن مرا و چند تن دیگر را نواخته و رسما«لباس شخصیهای حکومتی» خوانده است مقاله را در این لینک بخوانید(حقوقدانِ مُخبّط در ترازوی «ولایت» جهت سنجش «صداقت»).
من پیش از این اشاره کرده ام که وزارت اطلاعات تنها نقطه اتکا اهرم دستگاه سیاسی رهبر عقیدتی است و همانطور که مرحوم ارشمیدس فرموده بود :نقطه اتکائی به من بدهید من کره زمین را جابجا خواهم کرد! نقطه اتکا این دستگاه هم وزارت اطلاعات است که با آن مخالفان را بجای نقد و به چالش کشیدن (که از آن سخت درمانده اند) جابجا میکند!
من نکته دیگری ندارم جز دو اشاره کوچک: اول اینکه من این نوع برخورد را مستقیم وروشن ناشی از دستگاه فکری و عقیدتی وتربیت شخصی و سیاسی رهبری عقیدتی میدانم و نه هیچکس دیگر .
منشهای نهان این بزرگوار است که در این مقالات میتراود و گرنه کنترل «حیوانات وفادار اطراف آبادی» با یک «چخ تشکیلاتی ایدئولوژیک» کاملا مقدوراست.
دوم اینکه فقیر نگران سلامت روانی نویسنده این مقاله هستم بخصوص قسمت پایانی اش که گویا روان برافراشته یک نقال عهد عتیق در ایشان با شدت و حدت بیرحمانه ای دخول فرموده وایشان به پارگی تاندون های مغز و منطق و در نتیجه به هذیانی مقفی و سیاسی -مکتبی واداشته است.
برای سلامت ایشان وهدایت رهبر عقیدتی واقعا دعای خیر میکنم.
امیدوارم این حماقتها در پرتو شعور به نقد درست و چالش سیاسی تبدیل شود.
اسماعیل وفا یغمائی – دریچه زرد
