افراد مهاجر یا پناهنده که برای جامعه بین المللی مفید واقع شده اند، کم نیستند. برخی از این افراد به ناچار در مدت زمان کوتاه یا تا سال‌ها مجبور به ترک وطن خود شدند اما در عرصه موسیقی، بازیگری، سیاست و دانش شهرتی بی‌سابقه کسب کردند.
آلبرت اینشتین
آلبرت اینشتین، برنده جایزه نوبل در سال ۱۹۳۳ در حال دیدار از ایالات متحده بود که مشخص شد، نمی‌تواند به آلمان نازی برگردد. به نظر می‌رسد او تصویر مختلطی از زندگی در غربت داشت. نوشته‌ای از آلبرت اینشتین به جا مانده است که در آن به این نکته اشاره کرده که احساس می‌کند سرنوشت این بخت را به او داده است که در پرینستون زندگی کند اما خجالت می‌‌کشد در چنین آرامشی زندگی کند، در حالی که دیگران رنج می‌کشند.
مارلنه دیتریش
مارلنه دیتریش، خواننده و بازیگر آلمانی با صدایی گیرا و نگاهی کم‌نظیر بود که در سال ۱۹۳۹ شهروند آمریکا شد. او به آلمان نازی پشت کرده بود و در ایالات متحده تبدیل به ستاره شد. دیتریش علیه هیتلر صدا بلند کرده و برای سربازان آمریکایی در جریان جنگ آهنگ می‌خواند، در حالی که فیلم‌هایش در آلمان ممنوع شده بود. دیتریش اما بر این نکته تاکید داشت: «من آلمانی متولد شده‌ام و آلمانی باقی خواهم ماند.»
هنری کیسینجر
هنری کیسنجر، استاد دانشگاه هاروارد یکی از مهم‌ترین مقامات در عرصه روابط بین‌الملل بود. کیسینجر یکی از وزرای خارجه ایالات متحده آمریکا بود که نقش مهمی در شکل‌دهی سیاست خارجی این کشور داشت. هنری کیسینجر در سال ۱۹۳۸ برای فرار از تعقیب نازی‌ها آلمان را ترک کرد. او زاده ایالت بایرن آلمان است.
مادلین آلبرایت
مادلین آلبرایت در جمهوری چک متولد شد و در سال ۱۹۴۸ زمانی که کمونیست‌ها حکومت را به دست گرفتند، با خانواده خود به ایالات متحده آمریکا فرار کرد. او وارد عرصه سیاست شد و به یکی از مشهورترین زنان این عرصه در حکومت آمریکا رسید. مادلین آلبرایت وزیر خارجه آمریکا در بین سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱ بود.
جورج وایدنفلد
لرد جورج وایدنفلد متولد سال ۱۹۱۹ در وین یک ناشر یهودی – بریتانیایی بود که پس از الحاق اترش به نازی‌ها به لندن آواره شد. او مدتی به عنوان رئیس ستاد نخستین رئیس جمهور اسرائیل کار کرد و برنامه‌ای برای نجات مسیحیان سوریه و عراق تهیه کرد. وایدنفلد زمانی گفته بود: «من نمی‌توانم جهان را محافظت کنم اما دینی به گردن دارم که باید ادا کنم.»
بلا بارتوک
بلا بارتوک، آهنگ‌ساز و نوازنده پیانو، مجارستانی بود. بارتوک هرچند یهودی نبود اما با قدرت‌گیری نازی‌ها و پیگرد یهودی‌ها مخالفت کرده بود و به ناچار در سال ۱۹۴۰ به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد. از او نقل شده است: «تفکر اصلی من که بر وجودم کاملا غالب است، این است که برادری میان انسان‌ها بالاتر از همه اختلاف‌ها باشد.»
میلوش فورمن
میلوش فورمن، کارگردان، در سال ۱۹۶۸ بعد از “بهار پراگ” چکسلواکی (سابق) را ترک کرد. او فیلم‌های “پرواز بر فراز آشیانه فاخته” و “آمادئوس” را ساخت که هر دو جایزه اسکار گرفتند.
ایزابل آلنده
سلوادور آلنده، رئیس جمهور وقت شیلی در یک کودتا از قدرت رانده شد و در سال ۱۹۷۳ درگذشت. دختر برادر او، ایزابل آلنده پس از این رویداد به مرگ تهدید شد و به ناچار به ونزوئلا مهاجرت کرد. او سپس مقیم آمریکا شد. رمان‌های ایزابل آلنده به سبک رئالیسم جادویی از شهرت بین‌المللی برخوردارند.
میریام ماکبا
میریام ماکبا که از او با نام “مادر آفریقا” نیز یاد می‌شود، برای چند روزی به آمریکا رفته بود اما در آنجا متوجه شد، آفریقای جنوبی پاسپورت او را به دلیل کمپینی علیه رژیم آپارتاید بی‌اعتبار اعلام کرده است. آهنگ “پاتا پاتا” در سال ۱۹۶۷ در جهان مشهور شده بود. این خواننده افسانه‌ای در آمریکا زندگی کرد تا این که چند دهه بعد موفق شد دوباره کشورش را ببیند.
گاو نشسته
تاتانکا ایوتاکه مشهور به “گاو نشسته” (Sitting Bull) یکی از مشهورترین رهبران سرخ پوستان آمریکا در تاریخ است. او در سال ۱۸۷۷، یک سال پس از نبرد “لیتل بیگ‌هورن” به کانادا فرار کرد؛ در سال ۱۸۸۱ دوباره به آمریکا بازگشت و زندانی شد و بعدها دوباره به سرزمین سرخ‌پوستان بازگشت.
