(…) و حالا باید به خاطر تمام آنهایی که زندگیشان را در تحقق یک آرمان ازدست دادهاند، حرف زد. من یک شاهد عینی هستم، شاهدی که از درون یک غار، رها شدهاست. رها شده از درون یک ماشین شستشوی مغزی! رها شده از دخمهای که روح انسانها را در آن از پای میانداختند. تا به کی باید صبر میکردم و به خاطر پرهیز از خوردن مارک و برچسبهای احتمالی به سکوت ادامه میدادم؟ من مدت سی سال از عمرم را به طور حرفهای درتشکیلات… گذراندهام. هرکس که بودم وهر ردهای که داشتم اصلا مهم نیست، مهم این است که من سی سال شاهد بودم. شاهد عینی… (فرشته خلج هدایتی)
منبع – فیس بوک خانم فرشته هدایتی